Πυρόλυση Πλαστικών και RDF
Πυρόλυση είναι η χημική αποδόμηση συμπυκνωμένων οργανικών ουσιών μέσω εφαρμογής θερμότητος. Η πυρόλυση είναι συνήθως η πρώτη χημική αντίδραση που συμβαίνει κατά την καύση πολλών στερεών οργανικών καύσιμων, όπως ξύλο, ύφασμα και χαρτί, και επίσης σε μερικά είδη πλαστικών. Άνυδρη πυρόλυση χρησιμοποιείται στην παραγωγή υγρών καυσίμων όμοιων με το diesel από πλαστικά απορρίμματα.
Η διαδικασία της πυρόλυσης για πλαστικά σπάει τις μακρές μοριακές αλυσίδες των πολυμερών σε μικρότερες χρησιμοποιώντας θερμοκρασία και πίεση. Ουσιαστικά η μέθοδος μιμείται τη διαδικασία που συμβαίνει φυσικά στη Γή για την αποδόμηση του άνθρακα σε πετρέλαιο, η οποία παίρνει εκατομμύρια χρόνια. Η πυρόλυση κάνει το ίδιο σε σύντομο χρόνο με εφαρμογή υψηλής θερμότητας σε κλειστό σύστημα.
Συνήθως η διαδικασία της πυρόλυσης για την παραγωγή υγρών καυσίμων γίνεται σε περιβάλλον χωρίς οξυγόνο. Η πυρόλυση πλαστικών παράγει ένα υγρό καύσιμο, έλαιο πυρόλυσης που αποθηκεύεται και μεταφέρεται εύκολα. Το έλαιο πυρόλυσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως έχει ή να περάσει από διαδικασία διύλισης για την παραγωγή diesel, βενζίνης ή κηροζίνης.
Τα πλαστικά είναι εξαιρετικά ανθεκτικά και αποδομούνται πολύ αργά. Οι μοριακοί δεσμοί που κάνουν τα πλαστικά τόσο ανθεκτικά τα κάνουν εξίσου ανθεκτικά στην φυσική διαδικασία αποδόμησης. Από την δεκαετία του 1950 ένα δισεκατομμύριο τόνοι πλαστικού έχουν πεταχτεί και θα αποδομηθεί σε εκατοντάδες ή σε μερικές περιπτώσεις χιλιάδες χρόνια.
Δυστυχώς , η ανακύκλωση πλαστικών απεδείχθη δύσκολη. Μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες με την ανακύκλωση πλαστικού είναι η δυσκολία αυτοματοποίησης της διαδικασίας διαλογής κι έτσι η διαδικασία είναι εντάσεως εργασίας. Συνήθως οι εργάτες μιας μονάδας διαλογής κατηγοριοποιούν τα πλαστικά απορρίμματα βάσει του κώδικα ρητίνης, αν και ορισμένοι κοινοί τύποι συσκευασίας κατηγοριοποιούνται από μνήμης. Άλλοι τρόποι διαλογής χρησιμοποιούν νερό ή αέρα. Υπάρχουν μηχανήματα διαλογής που χρησιμοποιούν τεχνολογία λέιζερ και μπορούν να διαχωρίσουν τους περισσότερους (αλλά όχι όλους) τους κοινούς τύπους πλαστικών.
Το RDF (Καύσιμο από Απορρίμματα) ή SRF (Ειδικά Ανακτημένο Καύσιμο) είναι το μη ανακυκλώσιμο κλάσμα της διαδικασίας τεμαχισμού και αφύγρανσης των Στερεών Αστικών Αποβλήτων (MSW). Το RDF αποτελείται κατά πλειοψηφία από καύσιμα υλικά, όπως πλαστικά και βιοαποδομήσιμες ύλες. Το SRF διαφοροποιείται από το RDF γιατί παράγεται με βάση τις προδιαγραφές CEN/343 ANAS.
Αν και τα μπουκάλια, παραδείγματος χάριν, παράγονται από έναν τύπο πλαστικού, πράγμα που κάνει τη διαλογή τους σχετικά εύκολη υπόθεση, άλλα καταναλωτικά αγαθά, όπως κινητά τηλέφωνα, μπορεί να αποτελούνται από δεκάδες τύπους πλαστικών. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το κόστος διαχωρισμού κατά τύπο υπερβαίνει κατά πολύ την αξία των υλικών και το αντικείμενο συνήθως καταλήγει στη χωματερή. Επίσης η ανακύκλωση ορισμένων τύπων πλαστικών είναι εξαιρετικά δαπανηρή και ασύμφορη. Αυτά τα υλικά αποτελούν το μη ανακυκλώσιμο κλάσμα των πλαστικών και πετιούνται σε χωματερές, καίγονται ή αεριοποιούνται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Σε αυτήν την περίπτωση, τόσο το RDF όσο και το SRF είναι εκμεταλλεύσιμα από τις μονάδες πυρόλυσης που εφαρμόζει η Metis Investment, για την παραγωγή υγρών καυσίμων.
